Adaptacja dziecka do przedszkola jest to sytuacja wzbudzająca silne emocje, dlatego też ważne jest, by moment przekroczenia progu dom – przedszkole, przebiegał najłagodniej w atmosferze bezpieczeństwa i otworzenia na potrzeby dziecka.
Sposoby Przygotowania Dziecka- Im Więcej Ich Wykorzystasz Tym Lepiej:
– zapoznanie z przedszkolem- oglądanie sal, ogrodu przedszkolnego, zabawek, krótki kontakt z przyszłym nauczycielem i dziećmi, omówienie planu dnia i przedszkolnych zwyczajów;
– rozmowy o przedszkolu ze znajomym dzieckiem, które lubi chodzić do przedszkola;
– czytanie opowiadań, których bohaterowie chodzą do przedszkola;
– opowieści rodziców jak to było, gdy oni chodzili do przedszkola;
– uświadomienie dziecku zalet przedszkola- wielu nowych kolegów do zabawy, dużo zabawek i zabaw, które zna nauczycielka, poznanie nowych piosenek i wierszyków;
– wspólne z dzieckiem kupowanie obuwia i worka, potrzebnych przyszłemu przedszkolaków;
– ćwiczenie z dzieckiem czynności samoobsługowej – ubierania się, jedzenia, samodzielności podczas czynności higienicznych.
WSKAZÓWKI DLA RODZICÓW
– Nie przeciągaj pożegnania w szatni, pomóż dziecku rozebrać się, pocałuj je i wyjdź, przekazując dziecko nauczycielowi.
– Nie zabieraj dziecka do domu, kiedy płacze przy rozstaniu; jeśli zrobisz to choć raz, będzie wiedziało, że łzami można wszystko wymusić.
– Nie obiecuj: jeśli pójdziesz do przedszkola, to coś dostaniesz; kiedy będziesz odbierać dziecko, możesz dać mu maleńki prezent, ale nie może to być forma przekupywania, lecz raczej nagrody. Z czasem ten bodziec stanie się zbędny.
– Kontroluj co mówisz. Zamiast: „już możemy wracać do domu”, powiedz: „teraz możemy iść do domu”. To niby niewielka różnica, a jednak pierwsze zdanie ma negatywny wydźwięk.
– Nie wymuszaj na dziecku, żeby zaraz po przyjściu do domu opowiedziało, co wydarzyło się w przedszkolu – to powoduje niepotrzebny stres.
– Jeśli dziecko przy pożegnaniu płacze, postaraj się, żeby przez kilka dni odprowadzał je do przedszkola tata lub inna osoba, którą dziecko zna.
– Staraj się określać, kiedy przyjdziesz po dziecko, w miarę dokładnie: nie mów „przyjdę, kiedy skończę pracę”, ponieważ dziecko nie wie, o której godzinie rodzice kończą pracę. Lepiej powiedzieć: „odbiorę cię z przedszkola po obiedzie/po zupie”. Jest to dla dziecka dobra miara czasu gdyż wie, kiedy są posiłki. Najważniejsze jest to, by dotrzymywać słowa!
–Nie okazuj negatywnych emocji: nie płacz, nie wracaj pod drzwi, gdy słyszysz, że dziecko płacze. Takie zachowania są u dziecka rozpoczynającego funkcjonowanie poza środowiskiem rodzinnym zupełnie normalne! Jednak kiedy zobaczy, że rodzic czuje się niepewnie w sytuacji pozostawiania go w przedszkolu, będzie miało wrażenie, że dzieje się coś złego, a to spotęguje stres.
– Każde dziecko uspokaja się w zasadzie od razu po zamknięciu drzwi do sali, ponieważ absorbują je nowi koledzy, wielość zabawek, a życzliwa i uśmiechnięta pani zawsze dziecko przytuli, weźmie na kolana i uspokoi zajmując uwagę dziecka czymś miłym i pozytywnym.
– Tłumacz dziecku, że reguły obowiązujące w przedszkolu są dobre. Dzieci lubią, gdy ich świat jest uporządkowany i ma swoją harmonię. Brak zasad i wymogów ze strony nauczyciela sprawia, że dziecko odczuwa chaos, a to powoduje brak poczucia stabilności i bezpieczeństwa w nowym miejscu.
Już teraz należy zachęcać i motywować dziecko do :
– samodzielnego ubierania się w to, co nie stanowi dla dziecka problemu,
– zapinania guzików, wkładania butów zapinania bucików na „rzepy”,
– korzystania z toalety, używania papieru toaletowego,
– wycierania nosa w chusteczkę,
– samodzielnego mycia rąk,
– rysowania kredkami, farbami, zabaw plasteliną,
– spacerowania i nie używania wózka,
– spożywania posiłków samodzielnie.
Wyprawka 3-latka:
Dres – to najwygodniejsze ubranie do zabawy i harców w przedszkolu. Łatwo go dziecku samodzielnie zdjąć i założyć.
Obuwie zmienne – wygodne, z dobrą antypoślizgową podeszwą, łatwe do zakładania (rzepy, klamerka).
Strój dla modnisi – Jeżeli Twoja córeczka nie chce założyć spodni i bluzy od dresu, zaproponuj jej bardziej „elegancką” wersję: bawełnianą bluzeczkę i niegniotącą się krótką spódniczkę na gumce.
Awaryjny zestaw ubranek w podpisanym worku – majtki, rajstopki/skarpetki, koszulka, bluzka, spodnie. Dodatkową zmianę ubranek zostawiamy w szafce dziecka w szatni. Przedszkolak co prawda umie korzystać z toalety, ale można zdarzyć się niespodziewana „awaria”.
Do leżakowania:
Piżama – lekka, łatwa do założenia, (wciągana, nie na guziki, podpisana góra i dół). Piżamkę należy przynieść w podpisanym worku, dzięki temu dziecko nie pomyli go z workiem kolegi.
Gumki i spinki– jeśli Twoja córeczka ma długie włosy, niezbędny będzie zapas gumek i spinek do włosów. Warto kupić ich więcej, bo łatwo się gubią.
Szczotka/grzebień do włosów dla dziewczynek– po leżakowaniu dzieci są czesane. Włosy dziewczynka powinna mieć tak upięte, by nie przeszkadzały jej w zabawie i podczas posiłku.
Szczotkę i gumki wkładamy do podpisanego worka z piżamką.
Ulubiony pluszaczek – początkującemu przedszkolakowi można powiedzieć, że np. słodki króliczek lub misiu, będzie nad nim czuwał albo odwrotnie: poprosić o opiekę na króliczkiem, który także będzie po raz pierwszy w przedszkolu (podpisany na wszywce).
Poduszka– (podpisana).
No comments yet